op deze
pagina:
• wonen
• niet belastbaar
• leven
• alleenrecht
• informatie
• preventief
• aan de bron
• de vervuiler
• respect
• natuurlijke
energiebronnen
• recycling
• milieubelasting
op wonen

wonen
Wonen belast het milieu ongetwijfeld. De menselijke samenleving verstoort de natuurlijke omgeving door het inplanten van woningen, "nutsvoorzieningen", handelszaken, industriële bedrijven, kanalen en wegen-infrastructuur (met als gevolg o.a. "betonering" en inperking van de natuur).

Om plaatselijk natuurbeheer mogelijk te maken, vervuiling tegen te gaan en recycling van materialen te bevorderen, zal een milieubelasting geheven worden op goederen en diensten, proportioneel aan de mate van de impact ervan op de natuur.

Onze behoefte om samen te wonen creëert een woonmilieu. Hoe comfortabeler een dergelijk woonmilieu is, hoe waardevoller de woongelegenheid: mensen wonen liever in een omgeving met vele (openbare) nutsvoorzieningen die veiligheid, hulp, medische verzorging, aanbod van levensnoodzakelijke goederen (voedsel, kleding, opvang, ontspanning, werk, ...) aanbieden.

Daarom woont de mens, een sociaal wezen, een gezelligheids-mens, een "homo comfortabilis", liever samen in gemeenschappen, in de omgeving van en met andere medemensen.

Het gevolg daarvan is dat wie een 'goed gelegen' woning bezit, een eigendom heeft die een hogere méérwaarde heeft, dan wanneer diezelfde eigendom eenzaam in de woestijn zou gelegen zijn, of ergens onbereikbaar hoog in de gure bergen.

Omdat vele nutsvoorzieningen via overheidsprojecten worden uitgebouwd, is iedereen die ervan gebruik maakt, gehouden een bijdrage te leveren aan de uitbouw en de instandhouding ervan, om een (gratis) gebruik ervan blijven te kunnen garanderen aan alle inwoners. Daartoe zal een milieubelasting worden geheven, in principe proportioneel aan manier waarop elke medeburger ervan gebruik maakt.

Gemeenschappelijke voorzieningen zijn er bvb. individueel als watertoevoer, gas, elekticiteit, en ook collectief als medische voorzieningen, politie, brandweer, enz...

niet belastbaar met milieubelasting
Sommige dingen worden nooit belast met milieubelasting, omdat het rechten zijn waarop elk levend wezen recht heeft:
- zuivere lucht (om te ademen),
- zuiver drinkwater,
- een niet vervuilde leefomgeving
(met recht op stilte voor een ongestoorde nachtrust, en bvb. recht om eigen groenten en voedsel te verbouwen in je tuin - voor zover je je buren niet hindert natuurlijk-)
- vrij zijn van lawaaihinder, geurhinder, visuele hinder (een ongestoord uitzicht, geen licht-hinder tijdens de nacht, enz...), en sociale rust.

In principe zijn dit voorbeelden van rechten die we ook aan alle levende wezens in de vrije natuur moeten garanderen, om een goed evenwicht in de natuur te bewaren.

leven
Zo ook kan er geen milieubelasting worden geheven op het doodgewone 'recht van bestaan': dat is het feit dat we hier en nu gewoon 'leven', en daarvoor wel een deel van de natuur nódig hebben (we nemen nu eenmaal fysiek een deel van de ruimte in!).

Recht op natuurlijk leven impliceert dat mensen alles mogen doen wat alle levende wezens in de natuur doen, en wat we in zijn meest algemene vorm 'normale aspecten van het leven' noemen:
- recht op een plaats in de natuur (meestal daar waar we geboren zijn),
- recht op voedsel (vergaren of verkrijgen),
- recht op paarvorming en kroost,
- recht op verplaatsing (zonder hulpmiddelen, want fietsen, auto's en andere vervoermiddelen vallen natuurlijk wél onder 'milieubelasting', precies omdát ze niet meer 'natuurlijk' of 'aangeboren' zijn!), en bvb.
- recht op uitscheiding van natuurlijke lichaamseigen afvalstoffen in het milieu (óók een essentiële leef-voorwaarde!).
Op al deze dingen (en nog andere, dit is geen beperkende lijst!) mag geen milieubelasting geheven worden, omdat we, gewoon door te leven, deze activiteiten niet kunnen vermijden (ze komen bij elk levend wezen voor).

Om het eenvoudig te stellen:
alles wat dieren doen die in de vrije natuur leven, mag de mens óók doen, en op die daden kan geen milieubelasting worden geheven.
We moeten echter zuinig zijn op de natuur, en ook andere medemensen dezelfde rechten gunnen.

Zo mag je bvb. wel een konijn vangen om thuis met je gezin op te eten. Je mag er evenwel géén tientallen vangen om er een handeltje mee op te zetten, of om er andere sociale voordelen mee te bereiken...

alleenrecht ?
Je mag voor jezelf ook nooit het alleenrecht opeisen of nastreven op bvb. alle appelbomen in de streek: je medemensen hebben immers gelijkaardige rechten. Monopoly-toestanden die zich eventueel toch zouden voordoen, vallen onder een hogere milieubelasting!

informatie
Recht op informatie (voor opleiding en vergroting van kennis en wetenschap, als actualiteit,...) is een ander typisch menselijk recht waarop in principe geen 'milieubelasting' mag worden geheven.

Omdat alle mensen 'vrij' worden geboren, kan ook het recht op vrijheid op geen enkele manier het voorwerp zijn van énige milieubelasting.
Let wel: dit staat los van het feit dat, wanneer een individu de rechten van een ander schendt, hij hiervoor (een deel van) zijn vrijheidsrechten verplicht zal moeten inleveren, voornamelijk ter bescherming van andere medemensen.

bvb: misdadigers, geweldplegers, zieken die een behandeling nodig hebben, enz ...

preventief
Mensvriendelijke milieuvoorschriften door preventieve regelgeving. Veel vormen van vervuiling kunnen vermeden worden door de oorzaken ervan aan te pakken, met de aandacht bijzonder toegespitst op vervuilende procedures gaande van productiemethoden, over verpakking en distributie tot bij de eindverbruiker.

aan de bron
Vervuiling bestrijden aan de bron, mede door administratieve maatregelen die onrechtstreeks veel effect (kunnen) hebben.

bvb: reclamekosten niet langer fiscaal aftrekbaar laten zijn(!), waardoor de wekelijkse papierberg (reële papieren "spam"!) wordt ingeperkt, en waardoor de reclame zal evolueren naar meer gerichte publiciteit op aanvraag.

de vervuiler
de vervuiler betaalt
is een goed principe, maar: de vervuiler is altijd(!) de producent (van overbodige verpakking bvb), niet de eindverbruiker die ermee blijft zitten. Een handige (lees: milieubelastende) verpakking bevoordeelt immers alleen de distributiesector (producent en handelaar), en niet de eindverbruiker die met de rommel blijft zitten. Door die handige verpakking zal de consument vlugger iets aankopen, en méér aankopen, wat uiteindelijk de bedoeling is van onze consumptie-economie.

De ProDemo-visie stelt niet de terugkeer voor naar bulk-verkoop (zoals bvb zelf af te wegen snoepgoed in bulkverpakking), maar wil het gebruik van herbruikbare verpakking zo veel mogelijk aanmoedigen. Het zou bvb. een goed idee zijn de verpakking verplicht te doen terugnemen door de fabrikant, waardoor zeker de consument géén belasting op verpakkingsafval moet betalen.

In mijn jeugdjaren werden bij de kruidenier goederen als groenten, fruit, kaas, koffie, rozijntjes, en bij de drogist verfpoeder(!), lijnzaadolie en droogsel voor het maken van verf, allemaal los verkocht, per gewicht of per volume.
- Ook melk werd dagelijks aan huis gebracht en direct met een maatbeker uitgeschept in de pot van de huisvrouw.
- In plastiek voorverpakte stukken vlees en vis met een isolatiebodempje (in grootwarenhuizen bvb) vormen een sterk vervuilende verpakkingsprocedure die hoofdzakelijk gericht is op het besparen van personeelskosten door de handelaar!

respect voor de leefomgeving van de volgende generaties
Milieuvriendelijk streven naar een zero emission society: geen enkele milieubelastende uitstoot of -hinder wordt op termijn nog toegelaten. Dit wordt voorzeker de moeilijkst te realizeren doelstelling, áls ze dan al 100 % realiseerbaar zou zijn...

Bedoeling is de natuur, de basis van ons leefmilieu, zo veel mogelijk ongeschonden te behouden.

In het eerder aangehaalde voorbeeld werd reeds gesteld dat sommige diersoorten erin zijn geslaagd om miljoenen jaren in een natuurlijke omgeving te overleven, dank zij het vermogen om hun leefwereld in een perfect evenwicht ongeschonden te laten gedurende vele generaties. Helaas is ONZE generatie de meest vervuilende ooit...

We verwachten dan ook dat de mens betrekkelijk gauw zal zijn uitgestorven, ondanks onze beste medische voorzieningen.
Het is dan maar zeer de vraag of wij als "intelligente"(?) wezens onze moderne leefwijze zo onverminderd kunnen laten voortduren... ? (consumptiemaatschappij, uitputting van de natuurlijke bronnen, over-bevissing, radioactieve vervuiling, we noemen slechts enkele voorbeelden)

natuurlijke energiebronnen
Vrije winning van natuurlijke en alternatieve energieën, ook door privé-personen. Met onze beschaving moeten we toch in staat zijn kleinschalige projecten aan de basis beter en efficiënter uit te werken dan onze voorouders met beperktere middelen ooit hebben voorgedaan. Windmolens en alternatieve energiebronnen moeten op een beschaafder, zuiniger en méér efficiënte manier kunnen worden gebruikt, zonder eerst naar de commerciële winstmogelijkheden te kijken. Het monopoly op energiewinning en -verdeling moet dringend worden herzien. Steden en dorpen en kleinere gemeenschappen mogen daarbij eigen energiebronnen aanboren, naargelang hun regionale mogelijkheden (zonne-ernergie, wind- en getijden- en hydrolische energie, warmtepomp via grondwater, enz...)

recyclering
Bevordering en herstel van natuurlijke kringlopen, ook (en vooral) van economische recycling. Nu leven we in een wegwerpmaatschappij: alles wat van plastiek is, wordt achteloos weggegooid. Beeld u in dat ooit de basisgrondstof ervan, aardolie, zou uitgeput geraken? Dan worden kunststoffen misschien nog wel goud waard... Laten we zuinig zijn met éénmalige wegwerp-materialen.

bvb: in de Efteling staat een beeld van de "Papier hier! Papier hier!" -figuur. Als je er een papiertje ingooit, zegt ie beleefd: "Dank-u-wel!!". In de jaren 50 (toen ik klein was) gooiden we er een papiertje in, bijvoorbeeld het bruine papier van een meegebrachte picknick. Kinderen van toen waren daar gek op. Nadien moesten we zoeken naar een omslag of zo van een nog niet opgegeten reep chocolade, of naar een stuk krantenpaier, om de man nog eens "Dank-u-wel!" te laten zeggen. Wat mij nu opvalt als ik met de kleinkinderen doorheen datzelfde Sprookjespark loop, is dat er op bijna elk kruispunt van lanen één of meerdere grote containers staan voor afval en papier...

een voorbeeld: milieubelasting op wonen
  
zie:
   • onroerende voorheffing