| maatschappijvisie |
|
deze
|
1.
je onderneming opstarten Je besluit op een gegeven moment in je leven om iets zelfstandigs te gaan doen, niet als hobby, maar tegen betaling, je wil er een vergoeding voor. Een dienstverlening, of iets verkopen of zo. In het begin zullen je gedachten misschien nog niet vastomlijnd zijn, maar na enige tijd diep nadenken krijg je een betere kijk op wat je precies wil. Je zal dan waarschijnlijk klein beginnen. Sommige mensen krijgen de rijkdom in hun schoot geworpen, en kunnen starten met massa's geld "van huis uit". Dan is het natuurlijk gemakkelijk: hoe méér startkapitaal, hoe groter business je kan opzetten... In elk ander geval moet je klein beginnen. Proportioneel democratische principes moeten ervoor zorgen dat iedereen kansen krijgt. Anders ontstaat er een klassemaatschappij waarin slechts de welgestelden 'mogelijkheden tot ontplooiing' hebben. Je wil bvb je diensten aanbieden in de omgeving waar je woont, om bij de mensen te behangen, of hun woning te schilderen. Als de overheid je niet zou ontmoedigen door je allerhande formaliteiten en voorschriften en procedures te doen doorlopen, vóór je ook maar van slag kan gaan, zou je carrière er als volgt kunnen uitzien: Eerst ga je behoedzaam van start. Je wil wat je al hebt immers niet in gevaar brengen. We gaan ervan uit dat je weet wat je kan, je hebt zelf thuis alles behangen en geschilderd, je doet dat graag, je hebt ervaring, je hebt een opleiding gevolgd, het ligt je om dat dagen lang te doen en je bent er ook handig in. Je weet hoe lang het zal duren om een bepaald werk te voltooien, zeg maar: een living te behangen, en je weet wat je per uur wil verdienen. Je weet ook dat dat voor je klanten een haalbare prijs is, en dat ze bereid zijn daarvoor te betalen om het niet zelf te moeten doen, én ze laten liever jou dan een duurdere concurrent het werk doen. Dan ga je materialen kopen: een behangerstafel, een papborstel, een emmer, en een werk-overall. Jij hebt die dingen nodig om mee te werken, het is jouw materiaal, dus je koopt die en je betaalt er BTW op en je draagt er goed zorg voor, want daarmee moet je je kost verdienen. In principe kan je nu van start. Je praat eens met de buren, je gaat foldertjes of naamkaartjes deponeren in de brievenbussen en op een keer zal iemand je vragen om zijn living te komen behangen. Je maakt afspraken, berekent het juiste aantal rollen dat je denkt te zullen nodig hebben, laat hem papier kopen, of je laat hem kiezen en dan ga je papier voor hem kopen (daar betaal je dan BTW op), je koopt ook behanglijm, en je gaat aan de slag. Na twee dagen is de klus geklaard, je klant betaalt je het papier en de lijm terug, en je rekent je werkuren extra aan, mét BTW er bovenop. De aankoop en de BTW van papier en lijm mag je weer aftrekken (die dingen zijn bij de klant gebleven), je borstel en je behangerstafel die je weer meeneemt mag je de klant niet doen betalen. Nogal wiedes niet? |
 |
terug
naar de ondernemer onze behanger: De overheid vraagt hem op zijn inkomen een belasting te betalen (zie inkomstenbelasting). De ondernemer zal waarschijnlijk vragen aan de overheid om de kosten die hij heeft gemaakt voor 'het kunnen verwerven van dat inkomen' te mogen aftrekken van zijn bruto winst. In principe kan dat echter niet. Dat kan niet, omdat niet de overheid mee heeft bepaald (welke kosten de ondernemer wil maken en) wat de ondernemer wil gaan gebruiken om succesvol te zijn. Omdat niet de overheid mee het risico wil lopen in een onderneming waarin zij geen inspraak, medezeggingschap of deskundigheid heeft, wil zij ook geen gedane kosten geheel of gedeeltelijk terugbetalen. Ook al niet omdat het administratief niet mogelijk is om voor elke aankoop na te gaan of die wel écht voor dat bedrijf noodzakelijk was (zie BTW-voorbeeld). Ook niet omdat de overheid bvb niet mág zeggen: ja, we betalen ook de aankoop en de onkosten van je Rolls-Royce terug, want je hebt toch een wagen nodig voor je beroepsmatige verplaatsingen. Nee, de overheid moet daarin principieel alle misbruik-mogelijkheden van begin af aan ten gronde vermijden: geen enkele uitgave die u doet om inkomsten te verwerven is aftrekbaar. Alléén die uitgaven voor goederen, die u zelf had aangekocht en die ook daadwerkelijk aan uw klanten zijn dóórverkocht, alléén de aankoopbedragen daarvan mag u aftrekken van uw inkomsten om uw bruto winst te bepalen. Dit
is een principieel standpunt, dat echter ecologisch grandioze
voordelen oplevert. Om er maar enkele te noemen: als een ondernemer
zijn machines niet mag afschrijven, zal hij er zorgvuldiger mee omspringen,
ze langer doen meegaan, geen overbodige uitgaven doen, en zuinig zijn
met investeringen. |
|
2.
een ongelimiteerd kapitalisme ... ?
In
een proportionele democratie denken de meeste mensen dat dit niet kan,
dat een dergelijke mogelijkheid van ongelimiteerde uitbreidingsdrang
dwaas is en niet houdbaar, kortom: op de langere duur onmogelijk is.
(lees verder) |
|
zie
ook • loonkost de inleidende pagina (1) • loonkost (2) voorbeelden • directe democratie |
|
mail
het adres van deze pagina aan je collega
|
 |
print-vriendelijke versie www.prodemo.be/kapitalisme.htm | lees verder |  |